da Ombra di cane, Dismisuratesti, 1993

 

Piove
sempre

in
questo

paese

forse
perché sono

straniero.

Bie
shi vazhdimisht


këtë

vend

ndoshta
ngaqë jam

i
huaj.

 

Il
mio corpo

nato
in un paese povero

è
un verso cieco

senza
memoria.

Varg
i verbër

pa
memorie

është
trupi im

lindur
në një vend të varfër.

 

 

Ieri sera nessuno mi ha chiamato dalla strada

ieri sera nessuno mi ha telefonato

dei passanti nessuno mi ha chiesto

ieri sera nessuno / ha bussato alla mia porta

nessuno mi ha fatto gli auguri / dell’anno nuovo

con un bicchiere di vino sardo davanti

e la pioggia alla finestra

ho festeggiato la mia solitudine / ieri sera.

 

Mbrëmë askush s’më thirri nga rruga

mbrëme askush nuk më telefonoi

nga kalimtarët askush nuk më pyeti

mbrëme askush / s’troikiti në portën time

askush s’më uroi vitin e ri

me një gotë vere sarde para / dhe shiun në dritare

e festova vetminë time / mbrëme.

 

 


Scarica il racconto